Judith van de Pol

Stages

• Het Houten Huis, educatiemedewerker
• Beekdal Lyceum, theaterdocent

Afstudeervoorstelling 

Betonsporen

Betonsporen is een fysieke en beeldende solo op locatie over de worsteling van een jongvolwassen vrouw met haar trauma. Als publiek ben je getuige van dit interne conflict en word je gelijktijdig geconfronteerd met de vraag wat jij en anderen met zich meedragen en hoe je je hiertoe verhoudt. De solo wordt gespeeld door danser Janna Verhulst, samen hebben we onderzocht hoe we bewegingen kunnen theatraliseren.

Wie ben je als maker/kunstenaar?

Als maker heb ik een voorliefde voor beeldende kunst en fysiek theater. In mijn werk staat de relatie tussen speler en omgeving centraal. Het vertrekpunt van een onderzoek is vaak het tastbaar willen maken van iemands binnenwereld, waarbij het decor een metafoor is van die binnenwereld.
Als Artist Educator in Theatre heb ik geleerd te werken ‘vanuit de ander’. Ik ben nieuwsgierig naar de ander, naar diens talenten, uitdagingen en eigenaardigheden. Werken met mij is dan ook geen éénrichtingsverkeer, maar een wisselwerking waarbij samen gezocht wordt naar het vormgeven van een thema. Ik vind het bijzonder om in zo’n proces iemands ontwikkeling van dichtbij te mogen meemaken.

Wat heb je geleerd in je opleiding waardoor je dit werk hebt kunnen maken?

Er zijn een aantal dingen die ik heb geleerd binnen de opleiding waardoor ik sta waar ik nu sta. De belangrijkste daarvan zal ‘beginnen’ zijn: als je een idee hebt, maak het tastbaar en probeer uit. De drempel om te creëren kan soms groot zijn, maar het is zo zonde als dat je laat tegenhouden. Kunst maken en dat tonen aan anderen, heeft altijd iets kwetsbaars. Je deelt iets wat onlosmakelijk met jou te maken heeft. Dat wel doen, vind ik moedig. Ik denk dat ik het daarom ook zo’n dankbaar beroep vind, Artist Educator in Theatre, je brengt mensen in de gelegenheid zich kwetsbaar en moedig op te stellen.

Wat zijn je ambities en toekomstplannen?

In mijn laatste jaar heb ik stage gelopen bij beeldend muziektheatergezelschap Het Houten Huis. Daar ben ik mee op tour geweest met de schoolvoorstelling Stem Kwijt die speelde in Groningen, Drenthe en Friesland. Buiten ‘het theater’ werken heb ik als zeer leerzaam ondervonden, daar wordt toch duidelijker zichtbaar welke rol theater kan spelen in onze maatschappij. Het onderzoek wat ik deed bij Het Houten Huis ging over de ontmoeting tussen school en theatergezelschap: hoe bed je een voorstelling goed in? Tijdens de stage kwam ik erachter dat ik mij interesseer voor de beleidskant van theater. Waar Het Houten Huis doormiddel van het aanbieden van schoolvoorstellingen kinderen in aanraking brengt met kunst en cultuur, vroeg ik mij af welke rol derde partijen hierin spelen (de pabo, overheidsinstanties en andere geldverstrekkers).

Mijn wens zou zijn om zowel mijn artistieke werk als de beleidskant van theater verder te onderzoeken. Waarbij, als het gaat over het maken van beleid, ik zou willen starten in de praktijk om helder te krijgen wat er leeft binnen bepaalde groepen, om vervolgens daarop een passend plan te maken.

Waar haal je je inspiratie uit?

Beeldende kunst, films en de laatste tijd ook steeds meer uit fotografie. Mijn laatste ontdekking is de fotograaf Eddo Hartmann. Ik haal dus veel inspiratie uit andere disciplines. Binnen theater ben ik erg fan van het werk van Dries Verhoeven.

Waarom ben jij van waarde voor het werkveld?

Voordat ik aan ArtEZ ging studeren, heb ik mijn bachelor gehaald in Filosofie aan de UvA. Ik ben iemand die observeert, bevraagd en dan handelt. Daarnaast ben ik iemand die in- en uitzoomt; ik probeer steeds de context waarin iets geplaatst wordt in ogenschouw te nemen. De quote van Marianne van Kerkhoven sluit daarop aan: “Het theater ligt in de stad en de stad ligt in de wereld en de wanden zijn van huid.” Ze vervolgt: “We ontkomen niet aan wat door de poriën dringt”. Daarmee beschrijft ze de relatie tussen theater en de wereld daarbuiten. Theater is niet een op zichzelf staand iets, er is een wisselwerking tussen theater, publiek en de wereld.

Het theater ligt in de stad en de stad ligt in de wereld en de wanden zijn van huid.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 7 mei 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.