Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Josephine Borst

Artisteducator in Theater
Bachelor
Foto: Joep van Aert
Foto: Joep van Aert

Stages

  • Pact+ theater (docent theatermaken & werkveld verkenning)
  • Over Het IJ Festival (context programmamaker)
  • Artemis (regieassistent bij De Grote Ik Heb Hier Geen Zin In Show)

Afstudeervoorstelling

De Spullen Van Hiernaast

(i.s.m. met Dago Huygen) De Spullen Van Hiernaast maak ik samen met Dago Huygen en is een theatraal commentaar op de consumptiemaatschappij. We laten de wereld zien vanuit het perspectief van huis tuin en keuken meubelen. 

 Plaats Titel Hier

(i.s.m. Collectief Joch) <Plaats Titel Hier> is een voorstelling over het zoeken naar je (kunstenaars)identiteit en hoe de buitenwereld je binnenwereld kan beïnvloeden; Terschelling, twee tafels, een bed en een plant linksachter. We zien een periode van tijd verstrijken waarin twee vrouwen tijdens een schrijversresidentie opzoek gaan naar hun (schrijvers)identiteit.

In mijn 4e jaar van de opleiding maak ik twee afstudeer voorstellingen. Beiden in samenwerkingen of collectief. Ik hou van collectief werken omdat het je werk verrijkt door de vele perspectieven en omdat je moet strijden voor je ideeën. Dat houdt je scherp.

Wie ben je als maker/kunstenaar?

Als theatermaker maak ik vaak maatschappelijk geëngageerd werk, het gaat over de omgeving van de mens, altijd met humor.  
Ik observeer hoe mensen zich gedragen, reageren, leven.
Die observaties verwerk ik in mijn werk, wat hele herkenbare scenes oplevert voor het publiek.
Elk project vlieg ik aan met een bepaalde brutaliteit en nieuwsgierigheid, dat resulteert in volledige en krachtige werken. Ik maak poëtische en intuïtieve keuzes. Zowel werk ik met geschoolde acteurs als niet geschoolde acteurs.

Naast theatermaken geef ik ook les. Van toneel tot geschiedenis.
Ik zie het “artistschap” nooit los van het “educatorschap”. Hierdoor bevatten alle lessen en workshops die ik geef theatraliteit en artisticiteit.
Ik ben ervan overtuigd dat leren via een creatieve manier een grote waarde heeft.
Mensen leren via creativiteit namelijk op een hele avontuurlijke, persoonlijke en fantasierijke manier wat ze op nieuwe plekken brengt.

Kun je iets vertellen over je stages?

Tijdens de opleiding heb ik 2 verschillende stages gelopen. Zo heb ik een paar weken lesgegeven op Pact+ mbo-theater waar ik de lessen: werkveld verkenning, spel en begeleiden ik het maakwerk van de afstudeerders. Daarnaast heb ik stagegelopen bij Theater Artemis in ’s-Hertogenbosch. Hier was ik de regieassistent van Jetse Batelaan bij De Grote Ik heb Hier Geen Zin In Show.

Wat zijn je ambities en toekomstplannen?

Op het moment ben ik me aan het ontwikkelen als theatermaker, programmamaker en educatie maker.
Als theatermaker maak ik voorstellingen o.a. met Collectief Joch & samen met Dago Huygen ben ik een makersduo. Als regisseur ben ik scherp, persoonlijk en zie veel in het aanbod van de spelers.

Als programmamaker zie ik een grote waarde in het faciliteren van een context of rand programma. Ik vind een context programma, hoe groot of klein dat dan ook is essentieel voor de kijker. De kijker kan door middel van een context programma een werk meer gaan omarmen of meer uit de kijk ervaring halen.

Daarnaast creëer ik mijn eigen programma’s en events waar makers kunnen samenkomen om te sparren over vragen of ideeën waarna er altijd een feest plaatsvindt.

Waar haal je je inspiratie uit?

 Filmmaakster Celine Sciamma is altijd een grote inspiratie voor mij geweest.
Ik zie dat Sciamma in haar films sociale conventies onder druk zet. Ze laat zien dat film een experimentele ruimte kan zijn waarbinnen alternatieven voor de toekomst onderzocht kunnen worden. Daar krijg ik als maker hoop van en het zet me aan het denken. Als theatermaker ervaar ik dat alles wat je neer zet op de vloer of in een frame, een keuze is en met elke keuze doe je een nieuw voorstel voor de wereld waarin we leven. Dat vind ik hoopvol en ontroerend. Daarin zie ik een bepaald maatschappelijk engagement.

Daarnaast ben ik geïnspireerd door de werken van Eline Arbo en De Warme Winkel. De werken van Arbo omdat ze veel muzikaliteit bevatten en ze de gender constructies in haar voorstellingen onder druk zet. De Warme Winkel vind ik waanzinnig omdat ze op een hele slimme manier humor inzetten. Op het moment dat ik lach tijdens hun voorstellingen schrik ik daar ook altijd van. Je lacht om dingen die eigenlijk heel pijnlijk zijn. 

Waarom ben jij van waarde voor het werkveld?

Je gooit me in een veel te diep zwembad en ik blaas zelf de zwembandjes wel op.

Inkakken is doorpakken

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 7 mei 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.