Jasmijn van Meurs

Stages

• Speels Collectief, regieassistent, productieassistent en maker.
• Noorderlingen, docent stormgroep en productiegroep. En stage bij Sara Scholten en de projecten die zij doet als theatermaker en educatie maker.
• Beat Carnival (Belfast), het geven van workshops bij een jongerengroep. Het meekijken op groter instelling niveau: waar willen ze heen als bedrijf en welke rol speelt educatie daarin.
• Beekdal Lyceum, theaterdocent van meerdere klassen, zowel sportklassen als cultuurklassen.
• Democratische school (VO Driel), theaterdocent.

Afstudeervoorstellingen

Er was eens een meisje dat haar zus droeg

Een voorstelling met mijn zus gemaakt. Over opgroeien met een beperking, over depressief zijn, over hoe deze dingen op elkaar kunnen lijken en hoe dit invloed kan hebben op de zus ervan.

Ik ben eigenlijk al heel lang geïnspireerd door mijn zus, door onze relatie, door hoe we samen zijn opgegroeid. Zij is geboren met een vorm van spasme, Cerebrale Parese, en hierdoor had ze wat meer aandacht en zorg nodig. Als zusje daarvan, heeft dit invloed gehad op hoe ik ben opgegroeid.
Ik wilde heel graag mét haar een voorstelling maken, over ons, over ons als kinderen, haar beperking, mijn depressie, hoe dit invloed heeft gehad op hoe we volwassen zijn geworden. Het is een voorstelling geworden met teksten die we zelf hebben geschreven, fysieke stukken, vormen van dragen, spelen als kinderen, muziek en beelden van ons als kinderen. Het was uiteraard een super persoonlijke voorstelling. Desondanks heb ik veel terug gehoord, dat mensen zich er heel erg in konden herkennen. Of ze nou zelf een zus hebben, op een manier beperkt zijn, met mentale gezondheid worstelen, het persoonlijke heeft het ook weer universeel gemaakt.

Cornucopia

Een voorstelling met mbo studenten over Griekse mythologie en hoe het is om te behoren tot generatie Z. En over de connectie tussen die twee, hoe je je kan herkennen in een mythisch figuur die eeuwen geleden is geschreven.

Wie ben je als maker/kunstenaar?

Ik ben een maker die graag maakt over persoonlijke thema’s en vanuit persoonlijke fascinaties. Soms die van mijzelf, soms die van de ander. Ik werk graag multidisciplinaire en verbindt beeldend met tekst en beweging. Ik schrijf met veel plezier en zet dit regelmatig in. Zowel binnen mijn eigen maakwerk, als bij lessen die ik geef aan anderen. Ik heb een voorliefde om met jonge enthousiaste mensen te werken, die een eigen liefde hebben voor theater. 
Wat ik belangrijk vind, is dat humor overal een plek kan krijgen. Voor mij kan humor licht brengen, het kan dingen op scherp zetten, het kan schuren, het kan ervoor zorgen dat er ademruimte vrijkomt. Bovendien helpt het als je af en toe ook een beetje om jezelf kan lachen.

Wat heb je geleerd in je opleiding waardoor je dit werk hebt kunnen maken?

Op mijn opleiding heb ik geleerd dat er weinig is dat ik niet zou kunnen uitvinden. Ik heb geleerd om voor veel verschillende situaties te staan. En ook hoe ik dit mij weer eigen kan maken. Ik heb geleerd hoe educatie en kunst voor mij hand in hand staan. Hoe het één niet zonder het ander kan naar mijn idee. Ik heb geleerd voor verschillende groepen te staan en in te spelen op individuele leerprocessen. Ik had voor de opleiding al een groot maatschappelijke betrokkenheid, dit is alleen maar gegroeid en scherper geworden met de jaren.

Wat zijn je ambities en toekomstplannen?

Op basis van mijn afstudeervoorstelling, Er was eens een meisje dat haar zus droeg, ga ik bij Speels collectief een voorstelling maken die gaat spelen op scholen en instellingen.

"Een groep van 7 acteurs probeert samen, in 30 minuten, het verhaal van de twee zussen te spelen. Ze komen er gaandeweg achter dat deze voorstelling eigenlijk veel meer over henzelf gaat. Een grappige, ontroerende voorstelling over wat het betekent om familie te zijn."

Dit is een korte promo tekst van wat het moet gaan worden. Bij de voorstelling komt een workshop, die gaat over de thematieken van de voorstelling. Waarom ik dit belangrijk vind om te maken, is omdat ik dit zelf als jong kind heel erg fijn had gevonden. Om mij te herkennen in de verhalen op het podium. Het gaat dus enerzijds over het leven en opgroeien met een beperking, maar ook over de mensen die daar omheen staan, wiens leven daar ook door wordt beïnvloed. De moeder die zo hard werkt om haar kind een goed leven te geven, de zus die niet snapt waarom er minder aandacht naar haar gaat etc.

Hiernaast wil ik graag lesgeven aan jonge enthousiaste mensen. Of dit nu op een MBO gaat zijn, of op een vooropleiding of nog ergens anders, staat nog open.

En ik zou heel graag om allerlei verschillende manieren zelf kunst blijven maken. Ik schrijf graag, maak graag dingen met mijn handen. Ik heb voor mijn afstudeeressay een verhaal wat ik in de eerste schreef, illustraties gemaakt en verbonden aan het onderwerp storytelling.

Waar haal je je inspiratie uit?

Ik haal inspiratie uit alle vormen van kunst om mij heen. Dit is zo verschillend als: naar een museum of expositie gaan, boeken en gedichtenbundels lezen, het kijken naar een voorstelling, de muziek die ik luister. Verschillende kunstvormen, raken altijd weer op een andere manier. Soms emotioneel, soms zet het je aan het denken of geeft het je een nieuw idee of gedachte. Dit kan allemaal voeding zijn voor een creatief proces.
Daarnaast heb ik het meeste inspiratie als ik in de natuur ben, als ik een lange wandeling maak of ik de tuin werk. Dan kan ik mijn gedachten de vrije loop laten en komen er ineens allemaal concepten voor voorstellingen, of zinnen uit teksten die nog geschreven moeten worden.

Een grote drijfveer voor mij om theater te maken, is de staat van de wereld. Maatschappelijke thema’s zijn voor mij erg belangrijk. Ik vind de wereld meestal een niet erg leuke of positieve plek, maar hoop dit een heel klein beetje beter te maken door hier bewust mee om te gaan. Door gesprekken te voeren met kinderen over politiek, of met jongeren over mentale gezondheid, of met mijn opa en oma waarom gender toch echt een concept is, bedacht door de samenleving. Of zoiets.

Waarom ben jij van waarde voor het werkveld?

Ik denk wat ik kan brengen binnen het werkveld, is die maatschappelijke betrokkenheid. Ik heb een grote afkeer voor ongelijkheid, op welk vlak dan ook. Omdat ongelijkheid, ongelijkheid veroorzaakt. (Kijk maar naar kapitalisme.)
Ik hoop met humor, zwaardere thema’s bespreekbaar te maken. En gesprekken te blijven openen. Als we met zijn allen elkaar maar telkens weer proberen te begrijpen, echt een oprechte poging doen, zou de wereld denk ik een betere plek zijn. Ik heb het idee, dat als ik groots nadenk over al deze vragen, ik hier ongeveer op uit kom. Dat dit mijn noodzaak is als Artist Educator.
Maar dat vind ik een te existentieel einde, dus zeg ik nog even een feitje over mij die mensen niet zo snel over mij zouden weten:
Ik heb nog nooit een berg beklommen, maar heb een enorme fascinatie voor de Mount Everest en hou elk jaar het nieuws in de gaten als het klimseizoen weer begint.

To love a place is not enough. We must find ways to heal it.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 7 mei 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.