Jalien Winter

Eindwerk

De uitweg – The Way Out

De uitweg is een ‘point and click’ spel waarin je met het hoofdpersonage, gespeeld door mijzelf, door verschillende landschappen heen reist. Onderweg maak jij de keuzes die het verhaal sturen. Het spel vertelt het verhaal van iemand die kampt met suïcidale gedachten. De beeldtaal van het spel is zeer ‘kinderlijk’, dit staat dan ook in contrast met het thema van het verhaal. Hierdoor ontstaat er een schurend effect tussen beeldtaal en betekenis. Het thema suïcidaliteit zit op symbolische wijze door het hele verhaal verweven. De keuzes die jij maakt zijn bepalend voor hoe het verhaal tot zijn einde komt. 

Visie

Het idee voor mijn project ‘De uitweg’ heb ik al ruim voor de afstudeer periode bedacht. Aan het einde van mijn derde jaar begon ik te experimenteren met hoe ik dit project vorm wilde geven. Het concept stond toen echter nog op losse schroeven, het thema stond nog niet vast en ik had geen idee hoe het verhaal zich zou ontvouwen. Wel had ik ideeën over de beeldtaal van het verhaal en een ander ding stond vast: ik zou hoe dan ook een ‘point and click’ spel maken, waarin ik zelf het hoofdpersonage zou spelen. Het ‘point and click’ format wilde ik zo opdelen dat je om en om naar een video kijkt en dan weer op een pagina komt waar je een keuze kunt maken.

Na de schets en opstartfase aan het einde van jaar drie, belandde ik in de hectische periode waarin ik mijn scriptie en stage moest afronden. Pas na deze fase kon ik mij weer storten op mijn ‘point and click’ project. Ik keek opnieuw naar de stappen die ik een jaar eerder al gezet had en werkte mijn plan verder uit. Het eerste grote probleem waar ik het jaar daarvoor tegenaan gelopen was, is dat ik niet weet hoe je een spel of website moet programmeren. Om dit probleem te verhelpen ben ik een samenwerking met mijn jongere broertje Stijn Winter aangegaan. Hij studeert computer science en doet al het programmeerwerk van mijn project. Toen dat probleem opgelost was, moest ik op zoek naar een thema. Ik wist al vanaf het begin dat ik het thema ‘suïcidaliteit’ wilde gebruiken in mijn project. Mijn idee om dit thema te gebruiken komt zowel door de verhalen die ik van mensen in mijn omgeving hoorde, als door mijn eigen ervaring met suïcidale gedachten.

Er moest een logica ontstaan tussen het thema ‘suïcidaliteit’ en het keuzeaspect van mijn verhaal. De keuzes van het verhaal moesten er echt toe doen. In de uiteindelijke vorm van het spel loop je door ‘een dag’ van iemand met suïcidale gedachten. Je maakt onderweg allerlei keuzes. Deze keuzes zijn bepalend voor hoe jouw ‘dag’ zich ontvouwt. Misschien kom je er zonder kleerscheuren vanaf en verliep de dag relatief rustig, maar waarschijnlijk komt er een punt waarop je steeds dieper ‘zinkt’, totdat je in een donker gat terechtkomt. Het verhaal heeft twee eindes. In het eerste, en meest voor de hand liggende einde, ga je in het vliegtuig zitten waar je ook in aankwam en vlieg je verder, op naar een volgende dag. De andere mogelijkheid is dat je aan het einde van het verhaal een pistool vindt. Wanneer je op dit punt terechtkomt heb je voor het eerst geen enkele keuze, behalve het pistool pakken. De hoofdpersoon pakt het pistool, zet het op haar hoofd, ze beëindigt hiermee het verhaal. Ik wil hiermee zichtbaar maken hoe suïcidaliteit in eerste instantie een sluimerende gedachte kan zijn, maar dat dit door bepaalde kleine gebeurtenissen en keuzes, plotseling op kan blazen tot een aantrekkelijk idee. Dit aantrekkelijke idee is dan dus ‘De uitweg’. 'De uitweg' kan ook betekenen dat je weer door een dag heen gekomen bent, zonder je al te veel bewust te zijn van het gevoel je leven te willen nemen. Hiermee is de titel van mijn project even fluïde als het verhaal zelf.

De werkwijze van mijn project geeft mij veel vrijheid in hoe ik de beeldtaal wil vormgeven. Het verhaal bestaat uit allemaal losse delen en pagina’s, op elke pagina kan ik opnieuw bedenken hoe ik te werk wil gaan. Zolang ik mijzelf als hoofdpersoon houd en het thema in mijn achterhoofd heb, kan ik qua beeldtaal alle kanten op. Zo bestaat mijn project momenteel uit opnames in de green screen studio, stopmotion animatie, collages en schilderingen. Ook combineer ik digitaal werk met analoog werk. Ik combineer al deze elementen tot een lopend en visueel interessant geheel. Deze vrijheid in beeldtaal, geeft mij als maker enorm veel plezier in het werken aan dit project. Ten tijde van het afstuderen is dit project nog niet afgerond. Ik heb besloten dat het project te groot is om in de afstudeerperiode af te maken, daarom rond ik het project pas af in het jaar na de academie.

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.