Iris Hoekstra

Emotie als choreograaf

Als ontwerper vind ik het belangrijk mij bezig te houden met actuele maatschappelijke kwesties. Ik vind het intressant om hier oplossingen voor te bedenken doormiddel van ontwerpen. Voor mijn afstudeerproject ben ik gaan werken met een thema dat voor mij heel dichtbij ligt. Dit vond ik erg spannend maar ik denk ook dat mijn project juist hierdoor veel sterker is geworden. En ikzelf ook. Mijn ontwerp en onderzoek gaan over seksueel misbruik.

Zelf ben ik slachtoffer van seksueel misbruik. Door mijn eigen ervaring en die van anderen ben ik geïntrigeerd geraakt door dit onderwerp. Ik heb bepaalde standpunten ontwikkeld waar ik sterk achter sta en mij sterk voor maak. Met mijn ontwerp draag ik positief bij aan het verwerkingsproces van mijzelf en dat van anderen.

Mijn ontwerpvraag was dan ook: ‘Hoe creëer ik een ruimte die positief bijdraagt aan het verwerkingsproces van slachtoffers van seksueel misbruik?’

De drempel om voor seksueel misbruik uit te komen ligt nog hoog. Ik ben mij ervan bewust dat het voor mij redelijk makkelijk is geweest om hier voor uit te komen. Anderen bevinden zich niet vaak in dezelfde situatie. Er liggen grote taboes op, mensen doen aan victim shaming of slachtoffers zijn zich niet eens bewust dat een gebeurtenis onder seksueel misbruik valt. Om deze redenen vind ik het belangrijk om juist open te zijn over zo’n onderwerp. Hopelijk wordt hierdoor die drempel iets lager.

In mijn eigen verwerkingsproces heb ik veel aan dansen en bewegen. Ik heb jaren lang gedanst en dit ook vaak gebruikt als uitlaatklep. Ik heb een dansschool ontworpen met als focuspunt het verwerken van seksueel misbruik. Danstherapie wordt vaker gebruikt als verwerkingsmethode en is nuttig omdat je niet hoeft te praten en je op eigen tempo stappen kan zetten. Het gaat over jezelf erkennen en gebeurtenissen onder ogen komen. Het kan confronterend en bevrijdend tegelijk zijn. Dit soort dans is niet prestatie, vaardigheid of structuur gericht. Het gaat om de emotie. Hierom ook mijn titel: ‘emotie als choreograaf’.

In mijn ontwerp vond ik het belangrijk dat er binnen een open sfeer ontstaat zonder dat je hoeft uit te komen voor het misbruik naar de buitenwereld. Ook wil ik dat de dansers door de ruimte gestimuleerd worden om te bewegen.

Het ontwerp is een abstracte vertaling van een verwerkingsproces. Bij een verwerkingsproces zal je verschillende fases moeten doorlopen om vervolgens een trauma te kunnen verwerken. Allereerst zul je geconfronteerd worden en ga je dingen onder ogen zien voor je verder zult komen. Deze fases zijn terug te zien in de ontwerpkeuzes die ik heb gemaakt.

Naast mijn ontwerp heb ik mij bezig gehouden met mijn eigen verwerking. Hiervoor heb ik veel aan tekenen en dansen. Een deel van de tekeningen die ik afgelopen tijd heb gemaakt stel ik ten toon tijdens de Finals in ArtEZ. Deze hebben een grote persoonlijke lading voor mij.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 30 juni 2022

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.