Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram
Ethanie Martina
Ethanie Martina

As real as it gets

Ondanks mijn liefde voor lezen, vind ik het schrijven van een verhaal soms een uitdaging. Toch blijf ik het proberen, omdat ik geloof dat kunst en verhalen helend kunnen zijn. In mijn werk combineer ik mijn gevoel voor beeld met persoonlijke thema’s, zoals rouwverwerking, waar ik kort over vertel in mijn verhaal.

Mijn kracht ligt in mijn veelzijdigheid: ik maak zowel portretten als karakterontwerpen en sfeervolle landschappen. Door verschillende stijlen en onderwerpen te verkennen, bouw ik een herkenbare, eigen beeldtaal op. Mijn werk is persoonlijk, verhalend en visueel  sterk.

Ik ben Ethanie Martina en dit jaar rond ik mijn studie als stripmaker af aan ArtEZ University of the Arts.

Een kenmerk dat ik leuk vind in verhalen, is de dynamische relaties tussen de personages. Het is geen echte autobiografie, maar meer een persoonlijk verhaal dat daardoor beïnvloed is. Het is aan de lezer om te bepalen met wie hij zichzelf het meest identificeert of herkent. Een tip die ik kan geven aan toekomstige ArtEZ-studenten is om altijd te beginnen met jezelf en je passies, en van daaruit kun je van alles en nog wat creëren.

Onderwerp

Mijn reflectie en DPO gingen wel over een ander onderwerp. Toch had ik ervoor gekozen om iets persoonlijks te vertellen. Je moet ergens beginnen, toch? Na uitgebreid onderzoek dit jaar kwam ik steeds weer uit bij twee dingen: Curaçao en kwetsbaarheid. Ik heb het onderwerp Curaçao gebruikt voor mijn essay, waarin ik de discriminatie en het racisme tegen halfbloeden besprak, en wat de oorzaken hiervan zijn. Uiteindelijk heb ik de kwetsbaarheid onderzocht aan de hand van mijn meesterproef strip.

Kernvraag van het essay

Ik heb me altijd afgevraagd: waarom voel ik me alleen? Waarom ben ik anders? Waarom word ik buitengesloten? De titel van mijn essay is "alienation in a Paradise". Met andere woorden, ik bedoel daarmee discriminatie binnen mijn eigen moederland. Na mijn onderzoek ben ik tot de kernvraag van het essay gekomen. Eigenlijk wordt iedereen gediscrimineerd, ongeacht etniciteit, status of beroep in Curaçao, maar sommigen meer dan anderen.

"Een jaar na mijn afstuderen kwam ik er trouwens achter dat ik in het spectrum val.

 Op Curaçao had ik weinig toegang tot creatieve mogelijkheden. De cultuur was sterk gericht op resultaat in plaats van op proces, waardoor ik veel dingen pas laat heb geleerd. Dat gebrek aan vroege begeleiding heeft mijn zelfvertrouwen en productiviteit beïnvloed—maar het is ook precies wat me nu drijft om te blijven groeien en creëren."

Iedereen kan op een bepaald moment kwetsbaar zijn, waarbij je even niet weet wat je moet doen. Soms wordt dit gezien als "negatieve energie" of "zwakte". Niemand wil omgaan met iemand die het even moeilijk heeft. Daarom is het belangrijk om sympathie te tonen, omdat je soms jezelf alleen moet redden.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 27 mei 2022

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.