Eli Janssen

Rethinking traditional living in a digital era

We leven in twee realiteiten: de ene analoog en tastbaar, de andere bestaande uit een binaire taal, gevoed door brommende transistoren en elektriciteit.
Door mijn jeugd in de jaren 90 heb ik de wereld zonder (al te veel) invloeden van het digitale nog goed kunnen meemaken; hierdoor ken ik de kracht van de analoge realiteit en de schoonheid van het contact met de fysieke omgeving. Vandaag de dag zijn we nauw verbonden met het digitale; het analoge bestaan is verweven met een dimensie waarin we met elkaar en met artificiële intelligentie in contact staan. We bestaan dan als het ware niet enkel meer in onze tastbare realiteit, maar bevinden ons ook in de digitale realiteit, en ‘zijn’ daar met elkaar maar ook met andere entiteiten zoals AI.

De afgelopen decennia hebben wij een immense transformatie doorgemaakt met ongekende ontwikkelingen die eerder nooit mogelijk leken. In de ontwikkeling van woningen lijkt de tijd vrijwel stil te hebben gestaan. De plattegrond van een woning uit 1900 is nagenoeg identiek aan die van een woning uit het jaar 2000.

Door de begrippen analoog en digitaal als metafoor te benaderen ontwerp ik in mijn afstudeerproject een nieuw soort wonen, waarbij elke ruimte een betekenis krijgt in zowel het analoge als het digitale spectrum. De ene ruimte heeft een meer analoge benadering nodig, waarbij de mens een relatie aangaat met de ruimte, terwijl een andere ruimte een dienende functie herbergt, waar de mens de vrijheid heeft om relaties met elkaar én met de digitale realiteit aan te gaan.

In mijn ontwerp is de woning een baken in de wereld van nu, waarbij mensen schipperen tussen twee realiteiten.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 14 juni 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.