Chloë Stamps
Vallen, opstaan en doorgaan
In mijn werk verbeeld ik drie levensfasen van mezelf. Elk portret is verbonden aan een specifieke kleurensymboliek en is geschilderd op rubberen tegels, die samen een installatie vormen. Deze tegels bieden een metafoor van veerkracht.
De 4-jarige Chloë in roze en wit – kleuren die staan voor onschuld en veiligheid.
Het is een tedere herinnering aan een fase, waarin de wereld nog magisch voelde.
De 14-jarige Chloë in geel en paars. Geel staat voor vrijheid en expressie, terwijl paars complexiteit en verwarring toont. In deze fase begon het verlangen om gezien te worden en wie ik moest zijn of worden.
De 24-jarige Chloë in rood en groen. Rood symboliseert kracht, liefde – het vuur dat nodig was om mijn plek te vinden. Groen staat voor groei, heling en het omarmen van mijn eigen pad.
Het schilderen zit niet alleen in het beeld, maar in de manier waarop het zich manifesteert in de ruimte.
Wie ben jij als Artist Educator?
Als Artist educator ben ik iemand die kunst wil gebruiken als middel om anderen te begeleiden in hun dagelijkse proces. Ik vind het belangrijk dat jongeren hun eigen stem en visie ontwikkelen. Ik hoef niet altijd de mening van anderen te delen maar je kan hier wel over in discussie Als je het ergens wel of niet mee eens bent. Niet iedereen vindt ook dezelfde soort kunst mooi bijvoorbeeld. Wat ik dan belangrijk vind is waarom? Is dit smaak, voorkeur voor materiaalkeuze of de manier waarop je bent opgegroeid (cultuur) etc. Waarom vind je iets juist wel mooi of niet mooi is voor mij het meest interessante onderdeel van kunstonderwijs. Iedereen mag hier in zijn eigen vorm en visie creëren en hier moet ruimte voor zijn binnen het kunstonderwijs vind ik als artist educator.
Mijn kracht ligt in het creëren van veilige en open ruimtes waarin experiment, spel en authenticiteit centraal staan. En waar ruimte is voor discussie over actuele thema’s.
Wat voor soort onderzoek heb je uitgevoerd tijdens je afstuderen en wat waren de meest opmerkelijke bevindingen?
Ik heb mijn scriptie geschreven over hoe kunst een middel kan zijn voor escapisme onder jongeren tussen de 15 en 25 jaar. Ik heb hier verschillende aspecten besproken zoals: de geschiedenis van het escapisme, voordelen nadelen, het escapisme in vergelijking van toen en nu, mentale gezondheid, kunst en educatie. Wat eigenlijk mijn voornaamste bevinding was is dat escapisme overal in voorkomt. Vaak wordt het als negatief gezien, omdat het ontsnappen uit de werkelijkheid niet de huidige realiteit is. Juist door mijn onderzoek en het belichten van meerdere perspectieven van escapisme is een van mijn grootste bevinding dat escapisme vaak een gezonde vorm is om even juist te ontsnappen uit de werkelijkheid. Zolang dit maar niet te veel wordt, te heftig wordt of te obsessief wordt. Denk hier bijvoorbeeld aan twee stuks fruit op een dag eten is goed voor je, maar acht stukken fruit dat is dan weer net te veel en dus ongezond.
Wat zijn jouw ambities als Artist Educator? Wat wil je bereiken in je verdere loopbaan?
Als artist educator wil ik binnen het buitenschoolse werkveld verschillende connecties op doen en kijken naar bepaalde organisaties en waar deze voor staan. Maar ook hoe kunstonderwijs zich kan ontwikkelen naar de huidige tijd. Dus meegaan met actuele gebeurtenissen die nu heel erg spelen zoals mentale gezondheid, seksuele geaardheid en verschillende culturen.
Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 27 juni 2025
Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.