Celeste Duijsens

Klein gebaar, Grote impact

In ‘Klein gebaar, Grote impact’ ga ik langs bij alleenwonende ouderen in Nederland. Ik ben als sociaal ontwerper van mening dat deze mensen onze aandacht verdienen. Ik begin het project bij een persoon die dicht bij mij staat, mijn oma Anneke.

Anneke woont haar hele leven al aan het strand en hoewel ze hier voorheen regelmatig te vinden was, zit ze tegenwoordig vooral thuis. Zonde, want ze genoot vroeger altijd van het warme zand tussen haar voeten en het uitwaaien in de wind. Daarom besluit ik een object te ontwerpen dat deze ervaring van vroeger nabootst en plaats dit terug in haar woonkamer.

De tweede persoon die ik bezoek, is mijn stiefoma Annemarie. Via de achterdeur loop ik haar tuin binnen en zie haar druk in de weer met het wieden van onkruid en het planten van zaadjes. Ze zit zeker niet stil. Toch laat ze blijken dat haar huis op sommige momenten stil en levenloos aanvoelt. Hier speel ik als ontwerper op in. Ik maak een object dat een beetje leven en karakter kan terugbrengen in haar huis door middel van beweging, kleur en licht.

De laatste persoon die ik spreek, is Thaliena de buurvrouw van Annemarie. Hoewel ik haar voorheen niet eerder had ontmoet, raken wij al snel aan de praat. Ze laat kort al even los dat haar man net vijf jaar geleden is overleden. Hoewel ik hier eerst niet op in durf te gaan, doe ik dit uiteindelijk toch. De prachtige verhalen die zij deelt, brengen mij op het idee een object te creëren die die herinneringen tastbaar maakt.

En hoewel de focus in dit gehele project lijkt te liggen in het eindproduct, zit de meeste waarde eerder in de gesprekken die wij voeren, het luisterend oor dat ik hen kan bieden en het samenzijn in het moment.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 14 juni 2024

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.