Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Brechtje Baudina Oliedam

Artisteducator in Theater
Bachelor
Brechtje Baudina Oliedam 17/09/2001, fotograaf Joep van Aert
Brechtje Baudina Oliedam 17/09/2001, fotograaf Joep van Aert
“The more particular you make something, the more universal it becomes.”
Greta Gerwig

 

Stage

Regieassistent bij Good Cop (14+) van Daniël van Klaveren bij Theater Oostpool en Theater Sonnevanck.
Programmering bij Festival Boulevard.
Beeld en Geluid educatie afdeling, Beeld en Geluid Op School.
MBO Theater PACT+ Amsterdam.
Theaterlessen bij Karel de Grote college.

Afstudeervoorstelling

SYNCHROONmet tekst door Freek de Koning, choreografie met Fintan O’Hara en spel door Roos van de Wetering, Charlotte Guldie, Imme van der Werf, Elze van Houtum en Anouk Berkelaar.

Wie ben je als maker/kunstenaar?

Als kunstenaar zie ik mezelf als een bewegende, beeldend en vormgevende maker. Zowel in de dingen die ik maak als de manier waarop ik werk. Ik maak graag fysieke voorstellingen die een gevoel overbrengen in plaats van een verhaal van A tot Z. Daarbij houd ik me graag bezig met vormgeving en fungeert dit vaak als mijn vertrekpunt. Ik werk vanuit kleurenpaletten, beeldende kunst en foto’s. Ik ben een beeld denker en maker.
Vanuit deze vertrekpunten zoek ik als maker naar manieren om mijn inhoud te verbinden. Zo combineerde ik mijn fascinatie voor huid-op-huidcontact met opgroeien met eczeem bij het maken van mijn voorstelling Jeuk. Bij mijn afstudeervoorstelling gebruik ik synchroonzwemmen als metafoor voor mijn dwangmatige perfectionisme.
Ik maak graag met jongeren, voor jongeren. Als kunstenaar werk ik vanuit mijn eigen ervaringen, fascinaties en behoeftes.

Wat zijn je ambities?

Feminisme, diversiteit en inclusie zijn onderwerpen waar ik mij veel mee bezig hou. Als artisteducator ben ik mijzelf aan het definiëren in mijn intersectionele rol als jonge, witte vrouw en hoop ik mijn behoeftes en verlangens in het inclusief maken van de theatersector in te zetten in mijn werk. Ik schrijf in mijn afstudeeressay over het gebruik van trigger-warnings in de theatersector en de noodzaak hiervan. Het doel van dit essay is het toegankelijker maken van de sector, voor mensen met bijvoorbeeld PTSS.
Ik wil op het gebied van vormgeving verder gaan ontwikkelen zodat ik mij hierin kan specialiseren. Dit ga ik doen door de master scenografie op de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht te gaan volgen na deze studie.

Waar haal je je inspiratie uit?

Als maker werk ik vanuit mijn eigen behoeftes en ervaringen wanneer ik begin met het ontwikkelen van een concept. Ik gebruik mijzelf als bron en poog specifiek in te zoomen op datgene wat mij daarin prikkelt. Dit is terug te zien in de voorstellingen Jeuk en Synchroon, waarbij deze beiden over mijn persoonlijke ervaringen met eczeem en perfectionisme bevatten. Naast mijzelf als bron werk ik veel vanuit beeld, foto’s en kleur. Ook fascinaties zijn vaak deel van mijn vertrekpunt als maker. Zo ben ik enorm gefascineerd door huid en bijvoorbeeld ook topsport. Deze fascinaties, vormen en eigen ervaringen laat ik samenkomen in mijn kunstenaarschap.
Binnen het theater raak ik ook enorm geïnspireerd door het jeugdtheater uit Nederland en Vlaanderen, waaronder het werk van Jetse Batelaan en René Geerlings. De grove manier van maken en de manier waarop het publiek elke keer wordt uitgedaagd trekt mij enorm. De kijker wordt niet onderschat.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 12 april 2023

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.