naar verhaaloverzicht
11 september 2020
"Ben ik danser, choreograaf of muzikant?"
Ischa Statie volgde de opleiding Dans aan ArtEZ, maar bleef daarnaast via het conservatorium ook investeren in zijn skills als muzikant. Hij deed beide met evenveel plezier, maar het levert ook de vraag op wat hij nu eigenlijk is: danser, choreograaf of muzikant? “ArtEZ heeft me veel laten nadenken over dans.”
“Toen ik vier jaar geleden binnenkwam bij ArtEZ was ik nog heel jong, herinner ik me. Ik was echt een onbeschreven blad. Er was nog zoveel kennis die ik nog niet had. De opleiding heeft me veel laten nadenken, over manieren van danstraining, over een fysiek begrip van dans, en over wat dans precies is. Dat laatste ook in bredere zin dan alleen op het toneel – bijvoorbeeld op locatie, in film, in geluid en zelfs in smaak, wat een belangrijk deel van mijn onderzoek in het derde en het vierde jaar is geweest.
Training van topsporters
ArtEZ hanteert tegenwoordig een andere aanpak in de training van dansers. Op andere plekken – bijvoorbeeld opleidingen en gezelschappen, of freelancers in het werkveld – is het zo dat dansers maar doorgaan en doorgaan. Traditioneel gezien eerst een ochtendtraining en dan van tien tot zes repetities, lessen of andere bezigheden met weinig tijd voor herstel. Maar op ArtEZ kijken ze naar hoe topsporters trainen. De manier waarop zij periodiseren is ook in het curriculum van de opleiding ingevoerd. Vooral de rust is daarbij belangrijk, want dat is de blessurepreventie. Dit is nog geen gevestigd gedachtegoed in de danswereld, maar ArtEZ heeft dat al geïmplementeerd. En al moet er nog veel gebeuren, het is een stap in de goede richting.
Open podia
Wat ik de afgelopen vier jaar erg waardevol heb gevonden, waren de open podia waarop studenten zelf werk kunnen creëren en laten zien, en waar ze vervolgens feedback krijgen van docenten en medestudenten. Dat heeft mij als maker bijvoorbeeld veel zelfvertrouwen gegeven. Je moet als student echt zelf uitvogelen hoe alles werkt: niet alleen de choreografie, maar ook het licht, het geluid en alle andere zaken waar je anders misschien technische ondersteuning voor krijgt. Ook het runnen van een voorstelling hoort bij het vak. Zodra je zelfstandig danser/maker wordt, komt er veel bij kijken. Dan is het goed om te weten dat je het zelf kunt. Dat geeft vertrouwen.
Skånes Danstheater Malmö
Als je afstudeert in dans ga je het hele vierde jaar op stage. Een jaar lang ben je weg en je komt eigenlijk alleen terug om je diploma op te halen. Ik heb mijn stage gelopen bij Skånes Danstheater in het Zweedse Malmö. In die tijd heb ik natuurlijk heel veel gedanst, maar ook veel in het uitgebreide outreach program gewerkt. Ik heb bijvoorbeeld workshops gegeven aan verschillende doelgroepen: vluchtelingen, 60+’ers, ex-gedetineerden, kinderen en jongeren.
Dansen met de ogen
De leukste groep om te doen waren de differently abled bodies in het kader van Idance (zie https://www.disabilityartsinternational.org/europe-beyond-access/). Workshops geven aan die groep heeft mij ook veel over mezelf geleerd. Dans is voor mij nu niet meer volledig in staat zijn alles te bewegen, maar ook gedetailleerd bewegen, bijvoorbeeld met alleen het hoofd, of zelfs alleen met de ogen.
Toekomst
In de toekomst wil ik eigen werk blijven maken, maar ook werk van anderen blijven dansen. Ik dans liever in het werk van anderen dan in mijn eigen choreografieën. Dan ben ik niet ‘creatief gehecht’ aan een idee. In mijn eigen werk is dat natuurlijk anders, daar dans en maak ik tegelijk, wat weer tot andere verhoudingen en tot creatieve vrijheid leidt. Daarnaast ga ik dramaturgie studeren aan de Universiteit Utrecht.”
