"In het Stedelijk Museum ben ik een van de re-performers in de retrospective van Marina Abramović, een pionier in de performance-kunst. Haar hele oeuvre wordt hier tentoongesteld, wat voor mij een enorme inspiratiebron is," vertelt Suzan. Tijdens het stuk Imponderabilia staat ze samen met een mede-performer naakt in de deuropening van de zaal. Ze kijken constant naar elkaar en houden elkaars blik vast. Daardoor ontstaat een onzichtbare energie tussen de twee. En dat is imponderable: ongrijpbaar, onvoorstelbaar. De energie is er, maar wat is er eigenlijk? Het publiek mag tussen de twee performers heen lopen. Suzan: "Dat is heel spannend, want durf je dat wel…? Ik vraag me altijd af wie zich bloter voelt. Ik denk het publiek."
finals performance ANIMA
Met deze ervaring op zak, ontwikkelde Suzan voor haar finals een langdurige performance waarbij ze werkt met klei: ANIMA. Ze vormt de klei, consumeert het, spuugt het uit en smeert het uit over haal lichaam. Haar performance is geïnspireerd door de oude Egyptenaren die geloofden dat mens en dier uit klei waren ontstaan: "Ik wil terugkeren naar deze oorsprong en alle elementen van het leven verkennen: dier, mens, plant en natuur."
Meer van jezelf laten zien
Tijdens haar opleiding heeft Suzan veel van zichzelf kunnen ontdekken. Met name door het beeldend leren werken. "De beeldende praktijk heeft me erg geholpen. Je verkent daarin verschillende methodes die je je eigen kunt maken. Je keert jezelf een beetje binnenstebuiten. Eigenlijk is dat wat er al in zat, veel meer naar buiten gekomen. Dat kan heel heftig zijn, je wordt echt met jezelf geconfronteerd." Maar naarmate de opleiding vordert, gaat dat volgens Suzan steeds makkelijker: "Je durft meer te laten zien, meer van jezelf te laten zien. Ik denk dat je je kunt ontwikkelen als je dat durft te doen."
Meer informatie over de deeltijdbachelor Docent Beeldende Kunst en Vormgeving
Volg Suzan
