Kathelijne Bijlsma-de Wit

Ritselend, dwarrelend, knisperend, wuivend.
Sierlijk dansend op de wind, bepaalt het zijn eigen koers.
Gewichtloos en fragiel, laat het zich door niets hinderen.
Slechts voor enkele momenten zichtbaar, hoorbaar, waarneembaar.
Een kort moment van schoonheid, beroering, van geluk.
Als een warme zonnestreling op de huid, streelt het nu mijn ogen.
Besef van tijd is weg, verloren in het moment. Ik sta stil.
Ik wil goed kijken, niet wegdraaien, beleven, onthouden.
Probeer niet te knipperen, want dan, in een oogwenk is het weer verdwenen.
De ontmoeting is voorbij. Heb ik het echt gezien?
Ik sluit mijn ogen. Als in een droom, probeer het nog terug te halen.

Zoemend, knarsend, tikkend, schurend.
Het is aandoenlijk.
De machine doet zijn best maar kan de vervoering nauwelijks evenaren.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 16 juni 2021

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.