Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Myrthe Majoor

Illustration Design
Bachelor
ID_MMajoor_01_website
Myrthe Majoor

Eindwerk

Dans les nuages blancs
Dans les nuages blancs


Dans les nuages blancs is een korte film die gebaseerd is op fantasieën en dromen van vroeger. Als kind droomde ik van het dwalen door uitgestrekte natuurgebieden, waarbij ik geen mens tegen zou komen. Ik fantaseerde over het dansen met roofvogels, het rennen met herten en het praten met de dieren. Hetgene waar ik het meest over dagdroomde, was de wens om een wild paard te vinden dat alleen naar mij zou luisteren. Echter, hoe ouder ik werd, hoe meer ik me realiseerde dat deze droombeelden geen werkelijkheid zouden worden.

ID_MMajoor_03_website

Visie

De zwarwit-film Crin Blanc (1953) van regisseur Albert Lamorisse vormde een grote inspiratiebron voor Dans les nuages blancs. De film Crin Blanc vertelt het verhaal van een jongetje dat bevriend raakt met een wild paard. Alleen hij kan het paard benaderen en het zelfs direct berijden. In het verdere verhaal wijken de twee geen moment van elkaars zijde. In de laatste scènes rijden het jongetje en het paard de golven van de zee in, waarin zij verdwijnen. Onder de beelden van de onstuimige zee wordt verteld hoe, als men goed kijkt, de twee vandaag de dag soms nog tussen de golven te zien zijn.

 

 

Bij het kijken van Crin Blanc herinnerde ik mij de fantasieën die ik als paardenmeisje keer op keer in mijn hoofd afspeelde. Deze droombeelden komen overeen met het verhaal van Crin Blanc: ook ik droomde onder meer over het scheppen van een band met een wild paard. Vroeger stapte ik altijd op de halfwilde paarden in Nederlandse natuurgebieden af, vastberaden om een connectie te vinden. Echter, de paarden toonden vaak nauwelijks interesse in mij en mijn kriebeltjes op hun schoft of zachte geblaas in hun neusgaten (begroetingen in paardentaal). Sterker nog, een enkele keer draaide ik één van de halfwilde paarden de rug toe en kreeg ik een beet in mijn schouder. Het paard en ik renden vervolgens allebei een andere kant op. Die avond kon ik de paardentanden afzonderlijk tellen in de blauwe plekken op mijn schouder. Dit soort momenten openden mijn ogen en lieten mij zien dat de fantasieën die ik achterna liep, wellicht enkel fantasieën zouden blijven.

Kortom, Dans les nuages blancs staat voor het opgroeien en het veranderen van de blik op de werkelijkheid. Door de jaren heen ben ik meer met beide benen op de grond komen te staan en heb ik geleerd dat mijn droombeelden alleen nog bestaan wanneer ik mijn hoofd weer in de wolken steek.

Dans les nuages blancs is opgebouwd uit monotypes. Deze inktafdrukken heb ik via de digitale weg tot leven gebracht. De verrassende texturen die bij het maken van monotypes ontstaan, creëeren de dromerige setting die past binnen de onwerkelijke fantasielandschappen die ik mij vroeger voorstelde.

ID_MMajoor_04_website

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.