Pascalle van den Hoonaard

Eindwerk beeldend

Spoonerisme dagboek voor de beelddenker

“Als ik met Klans Hok snolkelderij eet, dan eet ik geen hatlof met Wim”.  Dit zin een zou kunnen zijn uit mijn collectie spoonerismen. Al mijn lele heven fronconteer ik mijn omgeving met dit soort spruitaken. Het gebeurt bij toeval, onkilleweurig en ongetroncoleerd.

Voor mijn eindwerk heb ik het spoonerisme toegepast in de beeldende kunst. 40 dagen maakte ik een dagboek waarin ik elementen uit mijn dag verhaspelde in beeldtaal.  Hierdoor ontstonden nieuwe ordeningen als ware het ‘beeldspoonerismen’ 

Statement beeldend werk 400 w

Pascalle van den Hoonaard (Noordwijk,1972) zoekt naar een manier om begrip op te roepen buiten de taal om. Ze is van mening dat herkenning belangrijker is dan woorden om dingen uit te leggen en te begrijpen. Deze woordeloze wereld is voor haar een stuk rijker en uitgebreider dan de taal waar we allen in opgegroeid zijn. Zelfs haar dagboek geeft ze vorm
in gegoten gips. Zo creëert ze een eigen werkelijkheid wat tegelijk een communicatiemiddel is. Ze prikkelt de kijker tot een andere bewustwording.

Als kunst-educator is Van den Hoonaard gewend te werken op het snijvlak van kunst en overdracht van kunst. Dit is het gebied van onderzoek en experiment. Haar eigen levenservaringen zijn een grote voedingsbron van haar werk. Door haar pragmatische instelling krijgen ideeën vorm en worden uitgedrukt in materie. Ze denkt niet maar doet. Hierdoor ontstaan vaak verrassende beelden uit niet voor de hand liggende materialen. Door een wisselwerking tussen kunstenaar, publiek en werk wordt er door Van den Hoonaard een eigen wereld gecreëerd. Subject en object komen in de kijker samen en worden één.

In deze fase is Van den Hoonaard op zoek gegaan naar de vorm van toevalligheid. De combinatie van de familie-eigenschap tot spoonerismen en vanuit een vroegere fascinatie met gipsgieten maakt zij afgietsels van alledaagse dingen. De buitenkant blijft over. Het gegoten beeld laat je opnieuw kijken naar de huid van het voorwerp wat veel suggereert over de binnenkant. Bij het uitpakken van de vorm is Van den Hoonaard de ontdekker die nieuwe symbolen en betekenissen vindt. Een nieuwe vorm van bestaande, opnieuw geordende elementen als ware het een Spoonerisme. Van den Hoonaard is beelddenker en kan alleen in vormen en beelden denken. Zo is haar werk ‘het Spoonerisme- dagboek voor de beelddenker’ ontstaan.

Zij vond herkenning in een citaat van Ernst Cassirer. Hij zegt dat elke vorm een symbool is in de wijdste zin van het woord. De verbeeldingskracht ordent de werkelijkheid met behulp van symbolen. Alle toegang tot de werkelijkheid is bemiddeld, en daar schuilt de beperking. De weerbarstige werkelijkheid laat zich niet in modellen persen. Maar het werk van Van den Hoonaard bevrijdt juist ieder voorwerp naar haar eigen taal.

 

 

Eindwerk educatie

In ‘Samenhang in het primair onderwijs’ deed Van den Hoonaard onderzoek naar hoe je kunstzinnige oriëntatie in samenhang met burgerschapsvorming aan kunt bieden in de groepen 5 en 6 met als doel het cultureel bewustzijn te vergroten. Dit leverde een product op waarbij deze samenhang werd gevonden. Beide domeinen gaan over cultuur en in samenhang aanbieden levert synergie op. Een onderwerp kan vanuit meerdere invalshoeken benaderd worden. Het zorgt voor verbinding en geeft leerlingen een dieper en meer samenhangend inzicht. Het draagt op diverse wijze bij aan de persoonsvorming van de leerling.

Visie educatie

Met erfgoedonderwijs dat aansluit bij de cultuur en de ontwikkeling van een kind draag je bij aan zijn/haar cultureel bewustzijn. Dat is belangrijk in een tijd waarin we niet meer worden gedefinieerd door allerlei vaste culturele waarden. Het besef moet groeien dat er niet één cultuur bestaat en dat kinderen zelf in staat moeten zijn om keuzes te maken. Met een sterk cultureel bewustzijn zijn kinderen in staat om een eigen identiteit te ontwikkelen.

Door de ruimte die kunstvakken bieden aan het experiment kunstvakken leren kinderen dat problemen meer dan één oplossing kunnen hebben en vragen meer dan één antwoord. Kunstvakken bieden een meervoudig perspectief waardoor het interessanter wordt voor de leerling. Niet iedereen kan of wil kunstenaar worden. We moeten bewuster omgaan met de vaardigheden die een kind leert binnen het creatieve proces. Hier gaat het over innoveren, flexibel te denken en heeft dus nut op het cognitieve vlak.

Ambitie

Mijn ambitie is het om nog lang voor de klas te staan en kinderen door middel van kunstvakken te begeleiden in hun zoektocht naar wie ze willen zijn in hun leven. Ik wil boeiende lessen ontwikkelen die indruk maken en waar ze hun cultureel bewustzijn mee vergroten.

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.