Sharon van der Sman

Synatrologie: de synthese tussen natuur en technologie

Ik ben een kunstenaar die de toekomst van onze technologie (en de ontwikkelingen ervan) als thematiek heeft. Echter is een futuristische kunstenaar niet meere genoeg. Maar wat als ik een kunstenaar ben die zich verschuild achter de de rol van een archeoloog van de toekomst.
Deze rol graaft niet naar wat geweest is maar naar wat komen gaat. Hierdoor ontstaat er een paradox. Door bewijs uit de toekomst te presenteren probeert de archeoloog van de toekomst te laten zien wat komen gaat in plaats van wat geweest is.

Als maker neem ik afstand van mijn werk en presenteer het dan ook als vondsten die je in de tentoonstelling van een natuurmuseum zou kunnen vinden. In mijn rol als archeoloog van de toekomst heb ik deze beelden niet gemaakt maar opgegraven en gepresenteerd.
Als futuristische kunstenaar zou ik mijzelf in eerste instantie anders verhouden tot mijn eigen werk. Als futurist zou mijn werk een prognose of voorspelling moeten zijn die ik heb gemaakt over de synthese van technologie en natuur. Maar wat als ik een futurist ben die zichzelf een archeoloog van de toekomst noemt? Dat ik als futurist een prognose maak over de toekomst die ik vervolgens presenteer als een vondst van een archeoloog. Mijn werk is dan geen voorspelling maar een confrontatie waar je niet omheen kan. De werken die ik maak heten niet langer “werken” meer maar “vondsten”.

Als futuristische kunstenaar heb ik als het ware een mythologie opgesteld rondom mijn thema. In deze mythologie ben ik de archeoloog van de toekomst en binnen dit beroep heb ik vondsten gedaan die gaan over de synthese van technologie en natuur. Dit heb ik “Synatrologie” genoemd. Deze gebeurtenis is voor de tijd waar we nu leven wellicht een onheilspellend vooruitzicht. Echter is dit voor de tijd waaruit de bewijsstukken zijn opgegraven een viering van de harmonie tussen de twee elementen. Binnen de Synatrologie hebben zowel technologie als de natuur de synthese overleeft waardoor het een viering is geworden van twee elementen die in plaats van vergaan, samen zijn gaan leven. Ik als futuristische archeoloog van de toekomst heb dit bewijs van Synatrologie tentoongesteld als een vooruitzicht van wat komen gaat. De synthese waar ik over spreek uit zich op het cambium en het schors van de bomen, deze zijn bedekt met koper. Ook loopt er op tot nog toe onverklaarbare redenen elektriciteit door de koperdraden aan het schors. Dit alles is een voorspelling die vermomt is als harde waarheid wat invloed zal gaan hebben op de toeschouwer maar ook op mij als maker. Dit omdat ik niet langer een kunstenaar ben maar een onderzoeker.