Anouk voelt dat alles nu, na vier jaar, bij elkaar komt: “Het is gaaf om te merken dat het écht klopt waar ik nu ben. Dingen ontstaan vanuit een bepaalde intrinsieke motivatie. En juist dát is waar ik mij volledig op stort in mijn werk, of het nou is als ik lesgeef, een workshop maak, of een voorstelling maak.
EMMA
Anouk verzorgt de regie en het concept van haar afstudeervoorstelling EMMA. “Emma Sulkowicz (hen/hun), kunstenaar en oud-student van de Columbia universiteit, staat centraal in onze voorstelling. Emma werd in 2012 verkracht door Paul. Toen Emma een melding maakte van deze verkrachting werd hen vriendelijk afgewezen wegens te weinig bewijs.
Mijn spelers - Nigel en Sofie - en ik hebben een intrinsieke motivatie om met het onderwerp seksueel misbruik te werken. Het is een lang maakproces; we zijn er vanaf december al mee bezig. Vertrouwen is de basis. Ik ben ervan overtuigd dat dat ontstaat als ik zelf ook dingen deel. Door constant kwetsbaar te zijn geweest met elkaar, hebben we kracht gemaakt.
We kwamen er al makende achter dat EMMA niet specifiek gaat over de anekdote van onze feiten, maar over het grotere construct en taboe rondom seksueel misbruik. Wat wij alle drie heel gek vinden aan de case van Emma, was dat er geen getuigen waren. We dachten: ‘Had één voet in die kamer gezet en je had genoeg geweten. Wat als we de spullen van Emma tot leven laten komen en die voor haar laten getuigen?’
Dat doen we dan ook in onze voorstelling. De spelers construeren het verhaal van Emma en de spullen krijgen de mogelijkheid om iets te zeggen. Sommigen hebben iets gezien, sommigen zaten in een dichte kast, enzovoort. Daardoor is het ook wisselend wat deze spullen – ofwel personages – hebben ervaren. Het gaat dus over awareness. Alles is niet zo zwartwit als dat de politie zegt. Dat je een zaak verliest, maakt het niet minder reëel voor iemand.
Leading learner
Intrinsieke motivatie is óok bij lessituaties essentieel. Dan vormen de vragen ‘wat heb je nodig’ en ‘waarom ben je hier’ het vertrekpunt. Beide kanten – ik als artist educator en een leerling – hebben een drive om iets te leren. Want ikzelf wil ook leren, als leading learner.
Het stokje overdragen
De opleiding was vet en het was fijn om student te zijn. Als student heb ik veel geïnvesteerd in het onderwijs van de opleiding Docent Theater in Arnhem: ik zat in de medezeggenschapsraad, in de opleidingscommissie en ik was voorzitter van de klankbordwerkgroep. Ons jaar is een pilotversie van nieuwe curriculum. Dat maakt dat dingen nog groeiende zijn, maar er is nu veel meer ruimte voor kunstenaarschap en om zelf te creëren. Daardoor studeert onze klas af met mensen die allemaal met een andere visie afstuderen. Ik vind het belangrijk hoe we dit onderwijs vormgeven en het is fijn om daar een rol in te hebben gehad. Dat alles heb ik gretig gedaan. Nu is het tijd om dat stokje over te dragen.
Toekomst
Ik barst van ambitie en ideeën. Vanuit mijn visie waar intrinsieke motivatie voorop staat, lijkt het mij leuk om te gaan werken bij een mbo-theateropleiding. De leeftijd van mensen op het mbo interesseert mij: het is een moment om aan de slag te gaan met een onderwerp als intrinsieke motivatie. Door zelfreflectie ga je bepalen hoe je jezelf gaat positioneren. En juist dat is wat je op die leeftijd moet doen. Wanneer ik transparant ben als docent inspireer ik ook hen. Dat gaat ook weer over intrinsieke motivatie. Dat gaat over dezelfde noodzaak tot leren. En elkaar helpen.
Als ik zo weer terugga naar mijn spelers, ben ik zowel maker als docent. En dat zal ik altijd blijven.”
Volg Anouk
