In haar werk onderzoekt Myrthe Oomen (zij/ haar) landschappen in de breedste zin van het woord. Ze gelooft dat mens en natuur op veel vlakken verenigbaar zijn, dat we altijd een beetje boom zijn, een beetje berg, een beetje zee. Ze schrijft essays, proza en theater. Door middel van taal probeert ze bewegingen in het landschap te ontdekken als een manier om de menselijke natuur beter te begrijpen.

Luchtspiegeling

De rand van het meer lag er onaangeraakt bij, buitenaards bijna, terwijl ik zwom werd de lucht van paars naar roze, naar roder en de boomtoppen waren geel verlicht door de ondergaande zon. Elke slag door het water zette een kleurverandering in gang. In het midden van het van het meer was er nog een heel dun streepje blauw in de verte te zien. Ik draaide me om in het water en staarde naar de lucht tot de kleur in mijn netvlies was getrokken, achter mijn blikveld een huis had gevonden.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op 5 juli 2023

Sta jij op deze pagina? En heb je een opmerking? Mail naar de redactie.