Volgens Vikrams tante is het bovenste kootje van mijn duim lang. Hoe langer het bovenste kootje, hoe meer doorzettingsvermogen. Ik vroeg haar naar de maatstaf. ‘Hoe bedoel je?’ vroeg ze. Haar handen waren warm. Ik geloofde alleen dat de tatoeage van de decimale notatie van Pi op haar pols echt was omdat de inkt door mijn zweethanden niet uitliep. ‘Hoe lang is een lang kootje? In vergelijking tot welke kootjes?’ Vikrams tante liet mijn handen los. Ik bestudeerde mijn duimen. Mijn moeder grapte altijd dat ik zo lang op mijn duim had gezogen dat de vingerafdruk op mijn gehemelte moest staan. ‘Het bovenste kootje van je duim is lang,’ zei Vikrams tante. ‘Daar moet je niet aan twijfelen.’
Dutch Fragment from Ilse's novella Rol
- Read the full interview of ArtEZ Studium Generale with Ilse van der Velden here. (in Dutch)