"Een soort perfect gevoel"

Door wat afstand te nemen, rustiger te worden en naar een andere plaats te verhuizen is alles meer geordend en op zijn plek gevallen.

"De master was voor mij, als danser en choreograaf, een soort training. Ik heb geleerd hoe ik een onderzoek opzet, voortzet en afrond. Hoe je informatie verzamelt, een samenvatting schrijft en tot bevindingen komt. De opleiding is theoretisch, maar je werkt ook met verschillende groepen mensen in de praktijk. Na elk project had ik veel belangrijk materiaal om over na te denken, en kreeg ik veel steun van docenten en medestudenten om het allemaal te verwerken. Sinds ik mijn masterdiploma heb behaald, begin ik elk project met een kort onderzoek om een kritische kijk op en een idee te krijgen van wat ik precies wil doen en welke rol ik tijdens het proces moet aannemen.”

"Voor mij persoonlijk was de master een reis met verschillende emoties en gedachten. Het was een tijd waarin ik werkelijk alles in twijfel trok. Om te beginnen mijn eigen beweegredenen (waarom houd ik me bezig met kunst en dans?) tot en met huilen op het podium omdat ik heel diep in mijn gevoel ging (wat onderdeel van een onderzoeksproject was). Aan het einde van de opleiding was ik een beetje in de war over mijn werk en de betekenis van alle projecten die ik tijdens de master had gedaan. Maar door wat afstand te nemen, rustiger te worden en naar een andere plaats te verhuizen is alles meer geordend en op zijn plek gevallen. Dit gaf een soort perfect gevoel. Ik draag dit gevoel nog altijd met me mee.”