Ga naar de hoofdcontent Pijl naar rechts pictogram

Meer vrouwelijke rolmodellen in de audio-industrie

Phuong Boi Nguyen, studeerde MediaMusic aan het Conservatorium in Enschede: “Ik kwam met oogkleppen op binnen. Als purist hield ik van analoge instrumenten en ik wilde alleen maar band- en rockmuziek maken. In het eerste en tweede jaar krijg je veel verschillende vakken waardoor je die oogkleppen afzet. Ik ontdekte dat ik popmuziek en elektronische muziek met synthesizers en dergelijke spannend vond. Dat zijn dingen die veel beter bij mij passen en dat had ik nooit geweten zonder de opleiding. 

MediaMusic Enschede

Dankzij de opleiding heb ik de techniek vrij snel kunnen leren en werd ik één van de meest bekwame mensen in de studio, doordat ik op school werkte met een studiotafel en computertechnologie. Nu mag ik mijzelf engineer noemen.” 

Zoektocht met objectieve blik

“Ik was op zoek naar rolmodellen in de audioproductie- en sound engineering-industrie. Al mijn leraren waren mannen en er zijn maar een paar vrouwen met een Grammy in dit deel van de industrie. Daarom gaat mijn afstudeeronderzoek over vrouwen in de audio-industrie. Ik vond het interessant om te kijken waardoor er zo weinig vrouwen in de industrie zijn en ging daarom het gesprek aan met mensen uit de industrie, zowel mannen als vrouwen. Ik sprak mensen over de hele wereld: van Zuid-Amerika tot Australië.

Er bleek een rode draad in te zitten. Mannen zien het vak als iets dat vrouwen zeker kunnen doen. Veel vrouwen weten niet dat het vak bestaat, omdat de rolmodellen er niet zijn. Ook voelen vrouwen zich niet helemaal serieus genomen in het vak. Dat begint iets beter te worden, zeker in de middelste laag. De top wordt nog gedomineerd door mannen en het is moeilijk om daartussen te komen. Iedere vrouw die ik sprak gaf aan dat het drie keer zo moeilijk was om te werken in de industrie als vrouw dan als man. Die verhalen kreeg ik ook van de mannelijke kant, zij zagen het ook vanuit waar zij staan. De grote conclusie: er moeten meer vrouwelijke rolmodellen komen.”

Ondernemend, onderzoekend en internationaal

“Mijn droom was om naar LA te gaan en ik wist dat we in het vierde jaar stage mochten lopen. Ik begon vroeg – in jaar twee – met het onderzoeken van de opties. We kregen op de opleiding coaches met internationale mensen, Warren Huart was daar één van. Ik heb dat contact warm gehouden en kon uiteindelijk op stage bij Warren. Ik werkte als assistent-engineer samen met de hoofd-engineer (Eric Gonzalez), waar het goed mee klikte. We deden veel voorbereidend werk, zodat Warren alleen nog maar aan zijn computer hoefde te gaan zitten. 

We gingen naar (home-)studio’s van legendarische producers en mixers. Ik heb mensen gesproken waarvan ik niet eens durfde te dromen. Michael Beinhorn (Red Hot Chili Peppers), Bob Clearmountain (de eerste die credits kreeg als mixing-engineer; David Bowie, ‘Freak’ van CHIC). Je weet niet dat zij achter de muziek zitten. De manier waarop zij over hun vak praten en hoe ze het als creatieve uiting gebruiken heeft mijn mindset veranderd én daardoor ben ik beter gaan mixen. In mijn hoofd was mixen iets dat moest gebeuren om de track goed te laten klinken. Nu is het een opzichzelfstaande creatieve uiting. De zeven weken in LA waren onbeschrijfelijk, maar tóch heb ik erover geschreven in deze blog.”

Van stage naar inkomen

“Na mijn stage in LA liep ik zelf nog drie maanden stage bij iemand van mijn opleiding. Hij heeft zijn eigen managementbedrijf en gaf me de opdracht om een nieuwe act op te zetten. Zowel als creator, songwriter, producer en mogelijk artiest – dat laatste wisten we op dat moment nog niet. Dit project is D A R K D A Y S geworden en is inmiddels veel groter dan een stage. Ik heb een beurs gekregen van Hedon, het poppodium van Zwolle. Ik schreef en produceerde een elektronische act en zette een liveshow op, inclusief lichtshow. Vanuit Hedon kregen we hulp van geluid-, licht- en PR-mensen. Nu is het mijn baan. In april en mei hadden we een volledige tour staan. Die is afgezegd door corona, maar we hebben wel een video uitgebracht.” 

Na de opleiding

“De plannen zijn veranderd door corona. Ik had zo veel tijd geïnvesteerd in de act, omdat het ernaar uit zag dat we er ons inkomen uit konden halen. Nu staat mijn leven in kader van fondsenaanvraag en produceren en mixen voor anderen op zzp-basis. Warren Huart bood me een fulltime baan aan als engineer en wilde dat ik terugkwam na de coronacrisis, maar ik wil graag in Nederland blijven, omdat ik hier meer creatieve vrijheid heb.   

Mijn droom is om geld te kunnen verdienen met wat ik doe, met de muziek. Vroeger wilde ik heel veel Grammy’s winnen, maar ik ben er de laatste jaren achter gekomen dat dat niet zo nodig is. Ik kwam mensen tegen die allerlei prijzen hebben gewonnen, maar zo gelukkig waren zij volgens mij niet. Het proces is hetgeen waar je je geluk uit moet halen.”

Quarantaine-interview

Phuong Boi over MediaMusic 

“De opleiding is voor een groot deel de creëerkant van muziek en hoe de muziek bij elkaar komt. Je hebt een productiegedeelte en een technisch gedeelte. Ik focus me op het produceren voor bands en artiesten, maar er is ook een film- en games-kant (klassieke muziek en sound-effects voor films en games), een mediakant (voor reclames, meer jezelf aanpassen op de consument) en als laatste heb je electronic artist en production (jezelf ontwikkelen als artiest in de elektronische muziek, voornamelijk in de dancewereld).”

Fotograaf: Jelle Bakker (https://www.instagram.com/jelle_bakker_photos/)

Fotograaf: Jelle Bakker (Instagram)